woensdag 25 februari 2015

De storm

Al sinds een paar maanden modder ik rond in de medische wereld. De pijn en de vermoeidheid laten mij voelen dat mijn lichaam moe is. Al zo lang verdraagt  het al die zware behandelingen. De chemo`s, de contrastvloeistoffen, de scans en de injecties, de morfine en de hormonen. Al zo veel jaren herstelt mijn lichaam de schade die de behandelingen veroorzaken en nu is het moe. Mijn beenmerg kan het tempo van de door chemo veroorzaakte celafbraak niet meer bijhouden. Mijn afweer is laag en mijn vermoeidheid neemt toe.

En toch, ergens diep in mij sluimert weer een beetje levenskracht, en beetje energie of liever gezegd motivatie om te herstellen. Het evenwicht is precair en onzeker. Het voelt nog altijd alsof ik in een storm zit. Steeds weer voel ik een sterke windvlaag, een hagelbui of regen op mijn lichaam striemen, de golven van de zee dreigen mij omver te werpen. Ik kan er niks tegen doen, probeer mee te varen in de storm. Ervaar de krachten die op mij inwerken en merk dat daardoor ook langzaam weer krachten reageren die in mij huizen. Levenskracht, energie, optimisme en motivatie. De storm om mij heen wordt sterker en de energie in mij zwakker en toch wil ik weer door.

Ik heb geen keuze gehad in wat mij overkomt. Sommige dingen gebeuren gewoon, of je nu wil of niet. Het is een lange, moeilijke weg om te leren omgaan met dat wat het leven van mij vraagt. Maar van proberen word ik altijd gelukkiger dan van niks doen en mopperen. Dus ik kijk, voel, ruik en ervaar het leven. Of althans dat probeer ik...


5 opmerkingen:

  1. Mooi geschreven Anneke! Je bent een topper en dat weet je.
    Hou je taai!

    Groeten,

    Rudi

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Weer geweldig verwoord, Anneke. En wat fijn dat de motivatie en je optimisme zo geweldig groot zijn en van geen opgeven weten. Hou je taai, ik denk aan je. Groet, Gerda

    BeantwoordenVerwijderen

  3. Je bent een kanjer, jij gebruikt de keuze hoe hier mee om te gaan, op een bijzondere wijze. Jij bent ook een lichtend voorbeeld!
    veel liefs en ik denk vaak aan je.
    Groetjes Mieke

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Wat een prachtige woorden zet je weer op papier, gewoon zoals je bent, een schitterend mens.
    Het voorjaar komt er weer langzaam aan, put daar je kracht uit en hou je taai.
    Veel liefs, Bea & Karin

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Wat een weg, en wat kan je het toch steeds mooi beschrijven! Ik vind je ZOOOOOO dapper! Soms vind ik het raar, maar ik word steeds blij als ik iets van je lees, hoor of een glimp van je opvang.
    Liefs, Jacqueline

    BeantwoordenVerwijderen

Reacties