zondag 22 januari 2012

Tuinvogeltelling

Vandaag voor het eerst meegedaan aan de tuinvogeltelling. Sinds ik van Bert een pindakaashuisje heb gekregen zie ik steeds meer vogels. Van Lotje krijg ik regelmatig het tijdschrift Vogels; daardoor zie ik nu ineens overal vogels! Al lukt het nog niet zo erg met herkennen... Vandaag met laptop en een kopje thee achter het raam gezeten (zonder rode lampjes). De eerste 10 minuten gebeurde er niks; de mussen maakten herrie maar lieten zich niet zien. Ik droomde al een beetje weg over de lente en wat ik in de moestuin zal doen, en dan ineens is het druk! Koolmeesjes, Pimpelmeesjes, Huismussen, Heggenmussen..? Ik leer het maar langzaam. Koolmees is groot, heeft een zwarte pet met bijpassende stropdas. Een pimpelmees is kleiner en draagt geen stropdas, alleen een blauw petje. Toch handig die uitleg, en als ze dan tegelijkertijd op de schommel zitten kun je het verschil goed zien. Dat met die mussen was iets moeilijker. Dacht ik toch echt Heggenmussen te zien, blijken die vaak alleen te zijn. Euuhh hier zitten er 5? Was het gewoon een vrouwtjes huismus. Tja, ik heb nog een hoop te leren.....

Maar leuk is t wel! Dus voor iedereen, volgend jaar mee doen met de tuinvogeltelling.

En oja, afgelopen woensdag heb ik tijdens een wandeling met mijn vader ook nog een witte Reiger gezien. Mijn lijstje wordt steeds langer, nu nog een kleine lichte verrekijker en ik heb geloof ik een nieuwe hobby.

woensdag 11 januari 2012

Eb

Ik trek mij terug en wacht.
Dit is de tijd die niet verloren gaat:
iedre minuut zet zich in toekomst om.
Ik ben een oceaan van wachten,
waterdun omhuld door 't ogenblik.
Zuigend eb van het gemoed,
dat de minuten trekt en dat de vloed
diep in zijn duisternis bereidt.
Er is geen tijd. Of is er niets dan tijd? 

M. Vasalis 

Dit mooie gedicht kwam vandaag met de post.

Het leven is de moeite waard

Regelmatig maken jullie je zorgen als ik langere tijd niets op mijn blog schrijf. Niet doen! Is echt niet nodig. Soms staat mijn hoofd er even niet naar, ben ik bezig met andere dingen of heb ik het zwaar en geen puf om te schrijven. Dat gebeurt en dat hoort er bij. Ik val niet zomaar in een gat, ik knijp er niet zomaar even tussen uit. Ik kondig dat gewoon jaren van te voren aan. Dan kunnen jullie vast aan het idee wennen ;-)

Eigenlijk is het voor iedereen moeilijk, niet alleen voor mij en de mensen die dicht om mij heen staan. Voor alle mensen die ik ken is het zwaar. Het is pijnlijk en oneerlijk, maar het is niet anders. Voor mij is het soms moeilijk te weten dat er veel mensen verdrietig zijn omdat is ziek ben. Getsie!! Dat wil een rasechte zuster helemaal niet, die wil graag voor jullie zorgen, niet anders om!! Gaande weg leer ik dat jullie zorgen, jullie verdriet, mij raakt op een mooie manier. Het verbindt, het maakt zichtbaar wat er is tussen mij en de ander en dat is waardevol. In ieder leven gebeuren nare dingen, iedereen kent verdriet en desillusie. Maar hoe zwaar en moeilijk het leven ook is, het is wel de moeite waard!

zaterdag 7 januari 2012

Het glas is half vol :D

Vrijdag heb ik de uitslag van de ct-scan gekregen en die was goed. De behandeling is aangeslagen en de uitzaaiingen zijn kleiner geworden. Reden voor een klein feestje!!!