Het leven is de moeite waard

Regelmatig maken jullie je zorgen als ik langere tijd niets op mijn blog schrijf. Niet doen! Is echt niet nodig. Soms staat mijn hoofd er even niet naar, ben ik bezig met andere dingen of heb ik het zwaar en geen puf om te schrijven. Dat gebeurt en dat hoort er bij. Ik val niet zomaar in een gat, ik knijp er niet zomaar even tussen uit. Ik kondig dat gewoon jaren van te voren aan. Dan kunnen jullie vast aan het idee wennen ;-)

Eigenlijk is het voor iedereen moeilijk, niet alleen voor mij en de mensen die dicht om mij heen staan. Voor alle mensen die ik ken is het zwaar. Het is pijnlijk en oneerlijk, maar het is niet anders. Voor mij is het soms moeilijk te weten dat er veel mensen verdrietig zijn omdat is ziek ben. Getsie!! Dat wil een rasechte zuster helemaal niet, die wil graag voor jullie zorgen, niet anders om!! Gaande weg leer ik dat jullie zorgen, jullie verdriet, mij raakt op een mooie manier. Het verbindt, het maakt zichtbaar wat er is tussen mij en de ander en dat is waardevol. In ieder leven gebeuren nare dingen, iedereen kent verdriet en desillusie. Maar hoe zwaar en moeilijk het leven ook is, het is wel de moeite waard!