Een beetje geluk

Gister kreeg ik de uitslag van de botscan. Er zijn geen nieuwe uitzaaiingen bijgekomen. De plek in mijn enkel hebben ze extra goed onderzocht en toch tot de conclusie gekomen dat ik een versleten enkel heb. Ik had niet gedacht dat ik zoooo blij zou zijn met een versleten enkel op mijn 35e. Maar ja, alles beter dan kanker. Wat een opluchting en wat een geluk.
Ook de chemokuren gaan weer goed. Ik heb de afgelopen maanden continu met pijn geleefd. Nu het weg is besef ik dat pas.
Het lijkt er dus op dat mijn oncoloog met het starten van de chemo ook de neergaande weg van de roltrap even heeft gestopt. Het is nu aan mij om deze kuren zo lang mogelijk vol te houden.

Op naar de lente!

De Roltrap

De roltrap zie ik als de ziekte die ik heb. In september 2011 ben ik er op gewezen dat ik op een roltrap sta waar ik nooit meer af kan. Het afgelopen jaar heb ik steeds geprobeerd om terug naar boven te hollen en soms lukte dat een stukje. Dan bleek de scan goed, soms zelfs was er afname van de tumor omvang zichtbaar. Door de chemo heeft de roltrap een tijd stil gestaan. We hebben met elkaar toch een hele fijne zomer gehad en met vlagen ook kunnen vergeten wat er werkelijk speelt. Op oudejaarsavond gaf ik het jaar een 8 en dat voelt nog steeds zo.

Maar nu, in het begin van 2013, is de roltrap weer gaan rollen en sneller dan ik had verwacht. Met een flinke dosis chemo probeert mijn arts nogmaals om de roltrap te stoppen. Zolang mogelijk dan, want ergens zal deze zich weer in beweging zetten. Daarbij heb ik al weken vage pijn in mijn enkel wat, naar nu blijkt een nieuwe uitzaaiing is. Dat wil zeggen dat ik een dezer dagen weer de bunker van het Radboud in moet om een algehele botscan te laten maken. Nu de kanker ook in mijn enkel zit willen we weten of er misschien nog andere nieuwe plekken in het skelet zijn aangetast.
Op dit moment komen bij mij deze diagnoses hard binnen. Ik wil jullie graag op de hoogte houden en ben blij dat ik het daar het blog voor heb.