Een dagje kuren

Voor wie wil weten hoe een dagje chemokuren gaat, hier een verslagje van een dagje kuren. De eerste drie kuren heb ik gehad, vrijdag mag ik weer. Zo`n dagje chemo is een korte wandeling door t ziekenhuis en vooral veel doezelen en wachten. Eerste mag ik naar de poli oncologie waar ze mijn bloedprikken, bloeddruk meten en wegen. Meestal moet ik ook een potje urine inleveren. Loop ik daar over de poli met mijn potje "appelsap!" Handjes wassen en wachten.... Vervolgens heb ik een afspraak bij oncoloog dr. Kaal. Hoe toepasselijk! Als alles goed is krijg ik een briefje ter goedkeuring mee en mag ik binnendoor naar de dagbehandeling lopen. Op die afdeling krijg ik een bed en een infuus. Dat bed is prima, het aanprikken van de vaten wat minder. Door al het geprik en alle chemo worden mijn vaten stugger en steeds pijnlijker. De verpleegkundigen kunnen gelukkig goed prikken. Voor de chemo mag inlopen krijg ik eerst nog een lading medicatie.
1.Een middel tegen de misselijkheid. Mijn eetlust is prima en ik heb besloten om deze keer niet misselijk te worden. Samen met de medicatie is me dat tot nog toe prima gelukt.
2. Een maagbeschermer. Heb ik die nodig dan?
3. Anti-histamine om een allergische reactie op de chemo te voorkomen. Daar word je toch relaxed van! Vrijwel direct na het inspuiten voel ik me al een beetje suffer en duffer worden, laat ik me lekker wegzakken en kijk een beetje om me heen, eet of drink wat en zo kom ik de dag wel door.
Daarna mag de chemo inlopen, ongeveer een uur. Meestal gaat Caspar even boodschappen doen en neemt iets lekkers voor mij mee. Dan voel ik me echt in de watten gelegd, het lijkt hier wel een kuuroord. Als ik mazzel heb lig ik ook nog aan het raam met mijn kop in de zon naar de bewegende en gekleurde blaadjes te staren. Tja je moet toch wat als je je zo stoned als een garnaal voelt.
Om de week krijg ik na de chemo ook nog avastin. Dat is een middel wat zorgt dat de tumoren geen bloedvaten aanleggen en dus niet verder kunnen groeien. En kijk, dat is nou net wat we moeten hebben. De chemo probeert de tumoren kleiner te maken en de avastin zorgt dat ze geen bloedvaten kunnen aanleggen. Als dat toch allemaal zou werken.... begin januari weten we meer.
Al met al ben ik er een dagdeel mee zoet en aangezien die dagdelen meestal starten rond de klok van 11.00u voelt het als een hele dag. Als ik weer thuis ben ga ik lekker liggen, ik ben dan moe en erg suf. Meestal wekt Cas mij voor het avondeten en kruip daarna weer in bed en slaap tot de volgende ochtend.
Ik ben zo blij dat ik tot nog toe relatief weinig last heb van deze kuren. Als het aanslaat dan kan ik het op deze manier nog wel ff volhouden :)