Stel; ik doe dat. Wat gebeurd er dan? Waar kom ik dan? Hoe voel ik mij dan?
Ik geloof niet dat ik ooit nog beter word. Maar is dat zo? Wie zegt dat, en op welke gronden ben ik overtuigd geraakt van dit idee? Is er iemand die mij 100% zekerheid kan geven?
De overtuiging is namelijk voor de hand liggend, maar niet absoluut.
Mijn gedachten, mijn ratio is niet te overtuigen van het tegendeel. Te veel mensen om mij heen hebben bewezen dat in mijn situatie genezing niet gebeurt en de dood wel snel volgt.
In een poging mijn emotie te duiden ervaar ik angst. Angst dat de overtuiging werkelijkheid wordt.
Als ik probeer de overtuiging om te draaien blijft de angst.Stel ik geloof in genezing en ben overtuigd dat ik niet dood ga. Dan voel ik een noodzaak om te vechten en angst om te verliezen. Ik moet bewijzen dat mijn overtuiging klopt. Beide overtuigingen hebben voor mij het zelfde effect. Ze ontnemen me de ruimte om voluit te leven.
Als ik langer stil sta ervaar ik, diep in mijn kern, in mijn hart, een mogelijkheid tot twijfelen.
Ik zou willen loslaten, geen overtuigingen meer willen hebben. Het gaat dus niet over de twee overtuigingen maar dat wat in het midden ervan ligt. De twijfel, de ruimte om zowel de ene- als de andere overtuiging te bekijken.
Ik wil graag twijfelen, maar weet nog niet hoe dat moet.
En betekent die twijfel, die openheid van mogelijkheden, dan mijn vrijheid?
Lieve Anneke, blijf in het NU, daar ligt de kracht.
BeantwoordenVerwijderenDikke knuffel Laura
Ik zou zeggen houd je niet bezig met twijfel maar leef je leven met de mogelijkheden die je hebt. Als ik zo naar je kijk van een afstandje ben je daar bewonderenswaardig goed mee bezig en boor je dimensies aan die je anders niet zou hebben gezien. Maar ja anderen hebben altijd makkelijk praten! Maar wat een power vrouw ben jij daar hebben we het en paar jaar geleden vaak over gehad, ik hoop dat je daar nu eindelijk in geloofd heel veel liefs Mieke
BeantwoordenVerwijderen